عزیز نام مادری مهربان است.
مادری که از اذان صبح درب خانه اش به روی مهمانان باز است و سماور چای خانه قل قل میکند در انتظار مهمانان.
عزیز را همه به مهمان نوازی و چشم انتظاری میشناسند.
چشم انتظاری پسری که عزیز ۱۲۲۶۰ روز منتظر بازگشت او بود.
محمد عزیز در دوران دفاع مقدس با اینکه هنوز سن و سالش به حضور به جبهه و جنگ نرسیده بود، شناسنامه اش را دست کاری کرد و به عنوان رزمنده به جبهه رفت و پس از چندین مرحله جراحت و بازگشت به جبهه ها، در فاو ماند. خانواده خبری از محمد عزیز نداشتند و روزها میگذشت و عزیز هر روز چشم انتظار پسرش محمد بود. تا اینکه ۱۸ آبان ماه ۱۴۰۰ درب خانه عزیز را زدند و برایش خبری آوردند از محمد عزیز.
محمد عزیز سال ۱۳۹۵ در زهکلوت منطقه جازموریان استان کرمان به عنوان شهید گمنام دفن شده بود و این شد که چشم انتظاری عزیز به پایان رسید.
عزیز دوست داشت پیکر محمد به کاشان برگردد ولی عشق و علاقه و خونگرمی مردم جازموریان به این شهید باعث رضایت عزیز شد و محمد عزیز در جازموریان ماند و شد «سفیر جازموریان»
جازموریان یکی مناطقه محروم کشور است که حضور این شهید و دوشهید گمنام جوار ایشان در این منطقه، یک انقلاب فرهنگی در آنجا محسوب میشود.
خانه عزیز (مادر شهید محمد بدیعی)، در بلوار جانبی زورخانه پهلوان سعید در بلوار شهیدان بدیعی قرار دارد.
اگر جنانجه علاقه مند بودید به دیدن عزیز و خانه عزیز بروید میتوانید با این شماره ها تماس بگیرید و هماهنگی قبلی داشته باشید. ۰۹۱۳۲۶۱۳۴۷۹ و ۰۹۱۳۱۶۳۹۶۱۵
منو
